ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ “ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ” Μέρος 2ο

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ (Μέρος 2ο)

Συνεχίζω να γράφω και άλλα για τα φυτά! Μία μέρα βγήκε η μητέρα μου στον κήπο για να ραντίσει. Όμως είχε αρκετό αέρα και ανέπνευσε αρκετό φάρμακο. Σε λίγο σε όλο της το σώμα βγήκαν μεγάλα κόκκινα σπυράκια. Ευτυχώς ήμουν και εγώ εκεί και μόλις την είδα, πήρα αμέσως την αδερφή μου, την Κατερίνα που τηλεφώνησε στο κέντρο δηλητηριάσεων.

Από τότε κάθε φορά που έβγαινε για να ραντίσει ντυνόταν σαν αστροναύτης και βέβαια όταν δεν είχε αέρα!

Το κλάδεμα στον κήπο το είχα αναλάβει εγώ! Π.χ. κλάδευα τις ορτανσίες γύρω στο τέλος Ιανουαρίου για να φουντώσουν την άνοιξη και να βγάλουν λουλούδια.

Όλα αυτά βέβαια τα διάβαζα στα βιβλία που είχαμε στα φυτά και τα δέντρα.

Τα φυτά έχουν και τις παραξενιές τους! Ας πούμε για τον βασιλικό που θέλει να είναι μόνος του στην γλάστρα! Αλλιώς δεν αναπτύσσεται! Το μόνο που ανέχεται είναι η μελιτζανιά! Δύσκολα φυτά είναι η γαρδένια και η γαρυφαλλιά. Άλλα πάλι θέλουν πολύ ήλιο άλλα όχι.

Εμένα μου αρέσουν πολύ η καμέλια, η τριανταφυλλιά, ο βασιλικός, η γαρδένια, η γαρυφαλλιά, το αγιόκλημα και το γιασεμί. Θυμάμαι την μητέρα μου να βάζει κανέλα στο χώμα που ήταν η γαρυφαλλιά και αυτή μοσχοβόλαγε! Μπορώ να γράψω κι άλλα πολλά για φυτά ,για λουλούδια και για δέντρα.

Πάντως και ο γαμπρός μου που τα περιποιείται τα αγαπάει, αλλά όχι σαν εμένα και σαν την μητέρα μου.

Θα έρθει καιρός και θέλω να έρθει, που θα τα περιποιούμαι και πάλι!

Ν.Γ