ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ “ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ”

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ (Μέρος 1ο)

Από μικρή έχω μεγάλη αδυναμία στα φυτά, στα λουλούδια και γενικά στο πράσινο!

Αλλά και η μητέρα μου τα λάτρευε. Θυμάμαι έβγαινε στον κήπο και ξεχνούσε να μπει μέσα.

Τους μιλούσε τα χάιδευε και γενικά τα περιποιότανε πάρα πολύ. Μία φορά μάλιστα μου είπε ότι τα φυτά της δεν την απογοήτευαν ποτέ! Η οικογένεια πάλι πάρα πολλές φορές την στεναχωρούσε.

Είχε ένα σύστημα η μητέρα μου που δεν συμφωνούσα. Σε κάθε γλάστρα και σε κάθε ζαρντινιέρα φύτευε πολλά λουλούδια κι έτσι το κάθε φυτό δεν αναπτύσσονταν όσο μπορούσε. Όμως αργότερα κατάλαβα ότι μ’ αυτό τον τρόπο κάθε γλάστρα είναι ένας μικρός κήπος! Θυμάμαι πως οι γλάστρες μαζί με τις ζαρντινιέρες ήταν πάνω από διακόσιες!

Εγώ πάλι αναλάμβανα να ποτίζω αλλά και περιποιόμουνα τις ζαρντινιέρες του μπαλκονιού μου. Μίλαγα και εγώ στα λουλούδια μου, τα χάιδευα και τους έβαζα να ακούνε κλασσική μουσική. Φύτευα και εποχιακά λουλούδια, όπως τουλίπες. Μία φορά την άνοιξη βγήκανε στις ζαρντινιέρες μου μία κόκκινη, μία κίτρινη, μία άσπρη και μία μαύρη τουλίπα. Επίσης μ’ αρέσανε και τα μυρωδικά φυτά όπως η λεβάντα. Για πολλά χρόνια ήθελα να γίνω γεωπόνος. Όταν αρρώστησα έπαψα να ασχολούμαι με τα φυτά, αλλά δεν σταμάτησα να τα αγαπώ! Ακόμα και η μητέρα μου όταν γέρασε, τα παράτησε. Τώρα πλέον με τον κήπο ασχολείται ο γαμπρός μου.

Θυμάμαι και τον πατέρα μου που φύτευε μελιτζανιές, κολοκύθια , αγγούρια και άλλα ζαρζαβατικά. Κι αυτός τα αγαπούσε αλλά δεν τα περιποιότανε όπως η μητέρα μου κι εγώ!

Το καλοκαίρι που πήγα στο χωριό της μητέρας μου, στην Εύβοια, δεν ήθελα να φύγω γιατί μου άρεσε πολύ το πράσινο και ο καθαρός μυροβόλος αέρας.

Μακάρι να μπορέσω κάποτε να ζήσω στην επαρχία και να έχω τον δικό μου κήπο, το δικό μου περιβόλι και τα δικά μου ζώα.

Μπορεί να μην γίνει ποτέ αυτό αλλά κανείς δεν ξέρει το μέλλον του! Κι έτσι εξακολουθώ να ονειρεύομαι!

Πριν από περίπου, αγόρασα μία γλάστρα με φυτό εσωτερικού χώρου! Έχει πολύ ωραία φύλλα !Το αγαπώ, το χαϊδεύω  και το φωνάζω αγάπη κάθε φορά που το χαϊδεύω νιώθω και εγώ ότι καταλαβαίνει που τ’ αγαπώ.

Ν. Γ