ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

ΑΛΙΚΗ

Η Αλίκη είναι μια ευτυχισμένη και ισορροπημένη γυναίκα, 35 ετών. Είναι καθηγήτρια μαθηματικών. Ζει με τον άντρα της, που είναι ψυχολόγος και με το μικρό γιο τους.
Για να φτάσει σ αυτό το σημείο, η Αλίκη πέρασε πολλές δυσκολίες.
Τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια ήταν δύσκολα. Είχε μια μητέρα, πολύ θρησκευόμενη αλλά αδύναμη. Ο πατέρας της ήταν οικοδόμος αλλά ο χαρακτήρας του ήταν πολύ τραχύς. Το ζευγάρι μάλωνε κάθε μέρα και πάντα υποχωρούσε η μητέρα της. Ευτυχώς, ο πατέρας της έλειπε όλη την ημέρα κι έτσι μπορούσε να παίζει με την μεγαλύτερη αδερφή της, η οποία την λάτρευε.
Ο πατέρας τους δεν τις άφηνε να πάνε πουθενά, ούτε και σε γιορτές γειτόνων ή συγγενών. Έτσι η μόνη τους έξοδος ήταν το σχολείο και η εκκλησία. Το μόνο καλό που είχε ο πατέρας τους ήταν το γεγονός ότι ποτέ δεν τις άφηνε νηστικές. Έδινε πάντα το βδομαδιάτικο στην γυναίκα του και εκείνος κράταγε μόνο για τα εισιτήριά του και τα τσιγάρα του. Ούτε σε κατασκηνώσεις χριστιανικές δεν τις εμπιστευότανε να πάνε.
Τα χρόνια κυλούσαν πολύ μίζερα. Η Αλίκη ήταν πολύ καλή μαθήτρια και έδινε όλη την ενέργειά της στο διάβασμα. Φίλες δεν είχε παρά μόνο την αδερφή της. Αλλά κι αυτή την έχασε από κοντά της, όταν παντρεύτηκε κι έφυγε από το σπίτι. Βέβαια έφυγε πολύ νωρίς γιατί δεν άντεχε άλλο τον πατέρα τους. Έτσι, έμεινε μόνη να ζει τους καυγάδες του ζευγαριού.
Στα 18 της μπήκε στη σχολή μαθηματικών. Ο πατέρας της, δεν της είπε τίποτα αλλά κάθε βδομάδα, της έδινε ένα σεβαστό ποσό για να περνάει.
Η Αλίκη, το πρώτο διάστημα, πήγαινε στην σχολή της κάθε μέρα. Όμως, ξαφνικά, άρχισε να λείπει και δεν είχε καθόλου όρεξη για διάβασμα.
Τα φτιαξε και με έναν αστυνομικό, που νόμισε ότι τον αγαπούσε. Άρχισε και να λείπει από το σπίτι όλη την ημέρα και να μην διαβάζει.
Ο δεσμός της την πέρναγε δεκαοχτώ χρόνια. Μέσα σε λίγους μήνες χωρίσανε. Κι από κει κι έπειτα, έκανε δεσμούς με μεγάλους άντρες.
Η Αλίκη πλέον δεν χρησιμοποιούσε καθόλου την λογική και την κρίση της. Τα τόσο πολλά χρόνια που πέρασε σκεφτόμενη, και χωρίς ζωντάνια και πάθος, έγιναν ένα φουσκωμένο ποτάμι που κυρίευσε όλη της την προσωπικότητα.
Το μόνο καλό που γινόταν ήταν, ότι συνέχιζε να πηγαίνει στο πανεπιστήμιο και να παρακολουθεί μαθήματα που της άρεσαν. Έτσι γνώρισε μια καθηγήτρια με την  οποία έκαναν παρέα, μαζί και με άλλα παιδιά, εκτός της σχολής. Ήταν τόση η εμπιστοσύνη που της ενέπνευσε, που τελικά της αφηγήθηκε όλη της τη ζωή. Η καθηγήτρια, προοδευτικός και καλλιεργημένος άνθρωπος, την άκουσε προσεκτικά και με τον δικό της τρόπο την ώθησε να τελειώσει την σχολή. Η Αλίκη, επειδή δεν μπορούσε να κάθεται πολλές ώρες σπίτι της, πήγαινε στην Εθνική βιβλιοθήκη και διάβαζε. Έτσι πήρε το πτυχίο της.
Στη βιβλιοθήκη γνώρισε και τον μελλοντικό της άντρα, που όντας καλός άνθρωπος αλλά και ψυχολόγος στο επάγγελμα, την άνοιωσε και την αγάπησε πολύ.
Η Αλίκη ζει τώρα ευτυχισμένη και κυρίως έχει καταλάβει και έχει συγχωρέσει τον πατέρα της. Επίσης, έχει εξηγήσει στην συμπεριφορά της μέσα της και τώρα πια στηρίζεται στη λογική και ζει με πάθος.

Νίκη