ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
Φωτογραφία Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος
ΑΣΤΕΡΙΑ
“Αγάπη μου, ένας κόμπος ανέβηκε στο λαιμό μου. ‘Ισως – ίσως είναι η τελευταία φορά που θα ‘ μαστε μαζί, όπως πρώτα – εννοώ.”
“Μα, τι σου συμβαίνει; Κοίτα τ άστρα – τι ωραία που είναι η Νύχτα. Κι εμείς, ο ένας για τον άλλο!”
“Αυτό εννοώ. Δεν θα ‘ μαστε πια έτσι οι δυό μας, με την Νύχτα …… και τ άστρα της. Θέλω να πω, έρχεται μια άλλη “Νύχτα”, χωρίς άστρα χωρίς τίποτα, μόνο βαθύ σκοτάδι”
Με κοίταζε απορημένη. “Τι θες να πεις; Τι έχεις; Για το Θεό!”
“Είμαι στη λίστα του Ψυχοτεχνικού. Αύριο….μπαίνω για Προμετωπική ‘Λοβοτομή’!”
“Όχι. Όχι αυτό! Μα ……. γιατί;”
“Το Συμβούλιο…..να δεν εγκρίναν τη σχέση μας”
Μ έβλεπε αποσβολομένη. “Βλέπεις, είμαι Α++. Ενώ εσύ…., ίσως Γ-+. Δεν έχουμε την ίδια ευφυία”
“Να το σκάσουμε!”
“Το σκέφτηκα. Ξέχνα το. Δεν γίνεται. Υπάρχει παντού η Μυστική Φρουρά.”
Εκείνη ξέσπασε: ” Και τι, κι αν γίνει! Θάμαστε πάλι μαζί. Θα βλέπουμε την ευτυχία μας στ’ Αστέρια”
“Δεν ξέρω πως θα ‘μαι μετά την εγχείρηση. Οι Προμέτ είναι ξένοιαστοι, περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Δεν είναι ικανοί για βαθιά, συνειδητά συναισθήματ και ιδέες. Το Συμβούλιο θα μου βρει κανένα χαζοκόριτσο, να περνάμε την ώρα μας”
“Και τ’ αστέρια, δεν θα καθρεφτίζουν αιώνια την ευτυχία που έχουμε νοιώσει;
“Τι είναι τ’ αστέρια για σένα;”
“Ομορφιά – Διάκοσμος – Αρμονία – Αιωνιότητα!”
“Είναι πύρινες μπάλες από αέρια, τρέχουν, με ιλιγγιώδη ορμή προς την ανάλωσή τους και τελικά καταντάνε πιο βαριά και σκοτεινά, απ’ το ίδιο το Διάστημα”
“Εγώ – εγώ, δεν τα βλέπω έτσι.”
“Είναι γιατί είσαι μια Γ-+”
Έμεινε σκεφτική. “Καταλαβαίνω”, είπε
3 Νοεμβρίου 2015
Θανάσης
(Το μικρό αυτό διήγημα αποτελεί διασκευή του διηγήματος ε.φ., του Edmund Cooper, “Το Δώρο του, Αύριο” “Tomorrow ‘s Gift”.)
Σ.τ.Σ
Τρόμος στην Τέχνη (αυτόματη γραφή!)
Μια ομαδα απι συγγραφεις εκανε ενα συνεδριο που αφορουσε την τρομολαγνεια στην Τεχνη ο καθενας ελεγε το μακρυ και το κοντο του. Ηταν από πολλες χωρες οι γλώσσες τους μπερδευόντουσαν σαν να τρομοκρατούσαν τον κόσμο ο κόσμος δεν τους καταλάβαινε αλλά τους άκουγε τρομοκρατημενος. Εκτος απο ενα νεαρο που βγηκε εξω απο την αιθουσα αλαφιασμενος και αναφωνησε δυνατα. Ουφ Θεε μου φτανει πια η τρομοκρατια απο τους ειδικους. Ζητω η ελευθερια. Η ελευθερια της εκφρασης του λογου και οχι της κριτικης Αυτα συμβαινουν σημερα ακομα? ειδου το ερωτημα που πλανιεται στο συμπαν για αιωνες ακομα και αν λυθει θα ξερουμε τι θα κρυβει μεσα μας?
Σας αφηνω με ο ερωτημα αυτο αγαπημενοι μου λογοκριτες της τεχνης
Σπύρος
ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ (ο νόμος της μετεμψύχωσης)
Μετά από πολλά χρόνια ένθεου βίου, στα 18 μου έγινα άθεη. Αλλά συνέχισα να ψάχνω γύρω από τις θρησκείες.
Έτσι λοιπόν έμαθα πολλά και μέσα σ αυτά έγινε και η γνωριμία μου με την μετεμψύχωση.
Η ορθόδοξη εκκλησία δεν πιστεύει στην μετεμψύχωση εδώ και πολλούς αιώνες. Στην αρχή πίστευε αλλά γύρω στον 4ο αιώνα μΧ, σε μια σύνοδο την “αφόρησε”. Ακόμα όμως και στην Καινή Διαθήκη, ρωτάει ο Χριστός τους μαθητές του τι πιστεύουν οι άλλοι γι αυτόν? Πιστεύουν ότι είναι η μετεμψύχωση του Ηλία? Και σε άλλα εδάφια της Καινής Διαθήκης μιλάει ο Χριστός έμμεσα για την μετεμψύχωση.
Πάντως εγώ πιστεύω στην μετεμψύχωση. Οι λόγοι είναι η εξής. Πρώτα απ όλα δεν μπορώ να πιστέψω ότι για 70 ή 80 χρόνια που ζούμε πάνω στην γη, και δεν διάγουμε βίο καλό, θα τιμωρηθούμε αιώνια. Έπειτα, εάν ισχύει η μετεμψύχωση, στις επόμενες ζωές μας, μπορούμε να διορθώσουμε καταστάσεις, που δεν χειριστήκαμε καλά στις τωρινές ζωές μας. Έπειτα πολλές φορές μου συμβαίνουν πράγματα που δεν μπορώ να εξηγήσω, όταν πχ. να συναντώ ανθρώπους και να έχω την αίσθηση ότι τους ξέρω χρόνια ή να περνάω μέρη που δεν έχω ξαναπεράσει και να μου φαίνεται ότι έχω ξαναβρεθεί.
Πάντως είτε υπάρχει μετεμψύχωση είτε όχι, πιστεύω τώρα πια ότι η δύναμη ή η παγκόσμια συνείδηση που μας δημιούργησε είναι μόνο αγάπη!
Νίκη
Greek
English