ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

“Προσδοκίες”

Άραγε όταν προσδοκώ, αγαπώ ; Οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι νομίζουν οτι αγαπούν, προσδοκώντας ! Κι εγώ, έτσι κάνω, νομίζοντας οτι αγαπώ, προσδοκώ! Πρόσφατα στεναχωρήθηκα πάρα πολύ από την συμπεριφορά ανθρώπων που νόμιζα, εσφαλμένα, ότι με αγαπούσαν περισσότερο απ’ ότι πραγματικά μ’ αγαπούσαν.
Τώρα όμως καταλαβαίνω ότι είχα απαιτήσεις , που δεν έπρεπε να έχω. Και σε τελική ανάλυση, η ύψιστη αρετή είναι να αγαπάς χωρίς να περιμένεις τίποτα ! Βέβαια, δεν έχω φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο, γι’ αυτό και στενοχωρήθηκα τόσο πολύ.
Είμαι λοιπόν κι εγώ σαν τους περισσότερους ανθρώπους, αγαπώ προσδοκώντας, γι’ αυτό και στεναχωριέμαι.
Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο, έρχεται η επιλογή.Δηλαδή αν δεν νιώθω καλά με ορισμένους ανθρώπους, καλό είναι να φεύγει κανείς. Βέβαια, αυτό δεν θα μου το πει μόνο η λογική, πολύ περισσότερο θα χρησιμοποιήσω το ένστικτο.
Εύχομαι δηλαδή, στον εαυτό μου, μέρα με την μέρα, να αγαπώ περισσότερο και πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μου! Ύστερα τους υπόλοιπους ανθρώπους!
Όμως εάν δεν νιώθω καλά με κάποιους, θέλω να έχω την δύναμη να φεύγω, ή να μένω γιατί απλά αγαπώ!

Νίκη