Συγγραφικό Καφενείο

ΠΑΣΧΑ

Άνθη μοσχοβολούν, νεραντζιές, μανταρινιές, πορτοκαλιές. Η φύση ξυπνάει και μαζί μ αυτή κι αυτοί που είναι ερωτευμένοι με λουλούδια και μυρωδιές. Ιδανική εποχή Ανάστασης. Οι εκκλησίες γεμίζουν. Νοικοκυρές βάφουν αυγά, παράθυρα ανοίγουν και μπαίνει μυρωμένος αέρας. Μοσχοβολάνε κουλούρια και τσουρέκια πασχαλινά.
Όλη την Εβδομάδα Των Παθών οι πιστοί νοιώθουν κάπως περίεργα, είναι συγκρατημένοι και ιδιαίτερα την Μεγάλη Παρασκευή, καθώς συντροφεύουν τον στολισμένο Επιτάφιο στις γειτονιές. Δεν νοιώθουν πολύ έντονη λύπη γιατί μέσα τους ξέρουν, κάτι περιμένουν. Μια συγκρατημένη χαρμολύπη δονείται στον αέρα.
Αρκετά συχνά βρέχει την μέρα αυτή. Ξημερώνει το Μεγάλο Σάββατο, άντε πάλι προετοιμασίες για την Ανάσταση, τον θρίαμβο της ζωής πάνω στον θάνατο. Κι όντως ο Χριστός ανασταίνεται και πάλι όπως πάντα. Χαρά μεγάλη επικρατεί. Φιλιά στο δρόμο της επιστροφής στο σπίτι όπου θ’ απολαύσουν τα νόστιμα εδέσματα. Τίποτα δεν χάνεται. Ο Χριστός, η Ζωή, νικάει. Ζεσταίνεται η ψυχή μας. Ναι ο Ιησούς ανασταίνεται. Ναι, ο όχλος που τον υποδέχτηκε με ενθουσιασμό την Κυριακή των Βαΐων και μετά τον σταύρωσε, ηττήθηκε.
Μέσα στους αιώνες νικάει η Θυσία, νικάει η Αγάπη, “Πατέρα μην τους τιμωρήσεις, δεν ξέρουν τί κάνουν.” Ο Χριστός, η Αγάπη, νικάει. Ο Χριστός ανά τους αιώνες παίρνει μαζί του και τον άνθρωπο. Απλώνει το χέρι κι αυτοί που ξέρουν, πια, του δίνουν το δικό τους. Ο Ιησούς είναι δυνατός. Τόσους αιώνες στέκει εκεί, ανάμεσα γης και ουρανού και μαγεύει τους πιο αδύναμους και μαζί τραβάνε για την μεγάλη πορεία μέχρι τον Παράδεισο.
Φέτος περνάμε πολύ δύσκολα. Εύχομαι, με όλη μου την ψυχή, ο Χριστός ν αναστηθεί και πάλι μέσα στις καρδιές όσων τον αγαπούν αλλά και μέσα σ’ εκείνες που είναι αδύναμες, τρομαγμένες και όλοι μαζί να πούμε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ….

Νίκη