Πώς μπορεί και επιβιώνει η πανίδα και η χλωρίδα στο τρελό κλίμα του Game of Thrones;

Ο χρήστης Adrian Blake εξηγεί σε ένα νήμα στο reddit πως γίνεται να έχουν εξελιχθεί τα φυτά και τα ζώα ώστε να επιβιώνουν τους δριμείς και μακροχρόνιους χειμώνες στον κόσμο του Game of Thrones.

Τα φυτά θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε “στάση”. Πολλά φυτά έχουν σπόρους που είναι περιβαλλοντικά ευαίσθητοι και φαινοτύπους που προσαρμόζονται στο τρέχον κλίμα. Το ίδιο ισχύει και για τα ασπόνδυλα όπως τα έντομα. Οι σπόροι/αυγά/προνύμφες θα μπορούσαν να σταματάνε την ανάπτυξη τους και να αντιστέκονται στο κρύο μέχρι να ξανάρθει το καλοκαίρι και να βγουν από την στάση.

Τα σπονδυλωτά ζώα θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν, να πέσουν σε χειμερία νάρκη, ή να κρυφτούν στις πόλεις όπου οι άνθρωποι έχουν ζέστη. Καθώς το κρύο θα γίνεται όλο και πιο δυνατό τα ζώα θα βάζουν βάρος για να αντιμετωπίσουν την ερχόμενη πείνα.

Τα αρπακτικά όπως οι Direwolves θα μπορούσαν να ακολουθούν κοπάδια θηραμάτων και να ζουν από αυτά, αλλά πώς θα αντιμετώπιζαν το υπερβολικό κυνήγι; Οι μεγάλοι θηρευτές συνήθως ζουν με το 1/200 του πληθυσμού θηραμάτων στον δικό μας κόσμο. Αυτή είναι το σημείο ισορροπίας που συναντάται στην φύση, όπου τα ασθενή θηράματα σκοτώνονται εύκολα και πιο πάνω γίνεται πολύ δύσκολο να πιάσουν περισσότερα ισχυρά θηράματα σε αρκετές ποσότητες ώστε να συντηρηθεί ένας μεγάλος πληθυσμός. Στο Westeros αυτή η ισορροπία θα ήταν ακόμα πιο χαμηλή , ιδιαίτερα κατά τον χειμώνα όπου τα θηράματα μικραίνουν σε πληθυσμό λόγω φυσικού θανάτου. Το καλοκαίρι οι Λύκοι θα κυνηγούσαν ελάφια σύμφωνα με το σημείο ισορροπίας στο 1/200 καθώς δεν υπάρχει καμία αιτία να μην γίνεται αυτό. Οπότε όταν έρθει ο χειμώνας ιδανικά θα τρώγανε λιγότερο, θα πέθαιναν από πείνα και θα μείωναν τους αριθμούς τους. Αλλά προφανώς δεν θα μπορούσε αυτό να συμβαίνει..

Πολύ πιθανά τα μεγάλα αρπακτικά θα στρέφονταν το ένα κατά του άλλου και να αλληλοεξοντώνονται. Το εγωιστικό γονίδιο μπορεί να προστατεύει τους απογόνους από αλληλοεξόντωση αλλά καθώς πολύ λιγότερο πιθανό να επιβιώσουν τον χειμώνα και να βοηθήσουν στο κυνήγι αυτό είναι απίθανο. Η δυνατότητα να επιβιώσεις τον χειμώνα υπερνικά την πιθανότητα να μεταδώσεις ένα μέρος από τα γονίδια σου μέσω ενός απογόνου. Ίσως μεταστραφούν από αγελαία ζώα σε μοναχικούς κυνηγούς, επιτιθέμενοι σε οποίον άλλο λύκο συναντήσουν έτσι ώστε να αυξήσουν την περιοχή τους κυνηγίου. Μετά τον χειμώνα αυτή η συμπεριφορά θα μπορούσε να σταματάει και το ζευγάρωμα και οι αγέλες να επανέρχονται.

Αυτό επιφέρει και μια ακόμα παρατήρηση. Υποθέτοντας ότι η αναπαραγωγή και ανατροφή απογόνων είναι αδύνατη – η τουλάχιστον μη αποδοτική σε σχέση με το ενεργειακό κόστος εναντίον αναπαραγωγικής επιτυχίας – κατά την διάρκεια του χειμώνα, όλα τα είδη των ζώων θα πρέπει να έχουν διάρκεια ζωής που να είναι αρκετά μεγάλη ώστε ένας πλήρως ανεπτυγμένος ενήλικας να προετοιμαστεί και να επιβιώσει των μακρών χρόνων του χειμώνα, έπειτα να ζευγαρώσει, να κάνει απογόνους και να τους ανατρέψει όσον δυνατόν καλύτερα.

Αυτό σημαίνει ποντίκια, πουλιά, ψάρια Μαθουσάλες. Επίσης σημαίνει ότι κάθε είδος που χρησιμοποιεί μία από τις δύο πλευρές της στρατηγικής ποιότητα/ποσότητα θα πρέπει να αλλάζει με την άλλη κατά την άνοιξη. Θα επένδυες σε ένα ή δυο απογόνους τον χρόνο και θα έλπιζες να επιβιώσει τον χειμώνα ή θα παρήγαγες πολλούς και θα τους άφηνες να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, με τον δυνατότερο να κυριαρχήσει κατά την διάρκεια του χειμώνα;

Με τόσο μακρές και δραστικές αλλαγές στις εποχές, δεν είναι απίθανο ότι μερικά είδη θα εξελίσσονταν να έχουν γονίδια με φαινοτυπική πλαστικότητα που προκαλούν τα νεαρά ζώα να έχουν ένα τελείως διαφορετικό φαινότυπο με τον γονέα. Αυτό το βλέπουμε και στον δικό μας κόσμο σε κάποια είδη. Οι αρκτικές αλεπούδες αλλάζουν τον φαινότυπο τους ώστε να δείχνουν διαφορετικές κάθε χειμώνα, και κάποια μυρμήγκια και μέλισσες που εκτίονται σε διαφορετικές τροφές παίρνουν τελείως διαφορετικά σχήματα, μεγέθη και τύπους. Συνδυάστε αυτό και τους μακρούς δριμεις χειμώνες και δεν θα ήταν παράλογο α υποθέσει κανείς ότι ένα ελάφι το φθινόπωρο θα μπορούσε να εκκρίνει ορμόνες και χημικά κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης για να ενεργοποιήσει και απενεργοποιήσει μια πληθώρα γονιδίων, παράγοντας ελάφια που θα συμπλήρωναν μια ελλειπή δίαιτα με κρέας από πτώματα άλλων ελαφιών. Ατομικά θα μπορούσαν να είναι πιο σφαιρικά και αργά ώστε η μειωμένη επιφάνεια τους να χρειαζόταν λιγότερη ενέργεια για να ζεσταθεί, καθώς και λιγότερη ενέργεια για την μετακίνηση τους. Οι άνθρωποι μπορεί να νόμιζαν ότι όντα που βλέπουν μόνο τον χειμώνα η το καλοκαίρι είναι διαφορετικά είδη, όταν απλά είναι δύο διαφορετικοί φαινότυποι του ίδιου είδους.

Θα μπορούσε κάνεις να φανταστεί αγέλες από ελάφια, ικανά να φάνε τους νεκρούς τους, χωρίς φυτά, απλώς να περιμένουν για τους ομοίους τους να πεθάνουν! Περιμένουν όλον τον χειμώνα για να επιστρέψει το γρασίδι, με τον πληθυσμό τους να μειώνεται. Πόσο πριν ένα ελάφι εξελιχθεί ώστε να σκότωνε;! Με μακρύτερα και πιο κοφτερά κέρατα! Πλέον έχουμε αγέλες ελαφιών που κυνηγούν και μάχονται έως ένα από αυτά πεθάνει, έπειτα οι νικητές τρέφονται από αυτό ενώ οι ηττημένοι υποχωρούν. Δεν είναι απορίας άξιον που οι direwolves γίνανε τόσο μεγάλοι!

Κώστας

Link:

https://np.reddit.com/r/AskScienceFiction/comments/32f19b/asoiaf_how_would_wildlife_have_adapted_to_the/cqart4g

Λεξικό:

Φαινότυπος είναι όλα τα μορφολογικά, παραγωγικά, ηθολογικά κ.λ.π. χαρακτηριστικά που εκδηλώνει ένας οργανισμός σε μία δεδομένη στιγμή, δηλαδή το μέρος του γονοτύπου του οργανισμού το οποίο μπορούμε (άμεσα ή έμμεσα) να παρατηρήσουμε.