ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ HUMANLINKS

ΤΙΤΛΟΣ ΟΜΙΛΙΑΣ : “Σεξ, έρωτας και δεσμός: συνθέτοντας στενές σχέσεις μέσα από το προσωπικό νόημα της αγάπης”

Στον πυρήνα της αγάπης που βιώνουν οι άνθρωποι στις στενές διαπροσωπικές τους σχέσεις, βρίσκεται ένα καθολικό για το ανθρώπινο είδος σύστημα που κινητοποιεί τα άτομα να σχετιστούν μεταξύ τους με τρεις μηχανισμούς: α) την ανίχνευση, επιλογή ερωτικών συντρόφων, μέσω της σεξουαλικής έκφρασης, β) την εστίαση σε ένα σύντροφο, μέσω του ερωτικού πάθους και γ) τη δημιουργία δεσμού μέσω της ασφάλειας που προσδίδει η σταθερότητα και προβλεψιμότητα. Οι τρεις μηχανισμοί παραμένουν αναλλοίωτοι ασχέτως κοινωνίας και εποχής και μπορεί να λειτουργούν ανεξάρτητα, να διαδέχονται ο ένας τον άλλον, να λειτουργούν ταυτόχρονα ή να υπολειτουργεί ο ένας και να υπερλειτουργεί ο άλλος.

Οι σχέσεις όμως που παράγονται από τον τρόπο λειτουργίας τους υπόκεινται σε κοινωνικό έλεγχο. Τα κοινωνικά ήθη ρυθμίζουν «καταπιεστικά» ή «απελευθερωτικά» την έκφραση των συνδυασμών του σεξ, του έρωτα και του δεσμού σε συγκεκριμένες σχέσεις και όχι σε άλλες. Κάποιες σχέσεις προάγονται ενώ κάποιες άλλες καταστέλλονται. Π.χ. ο γάμος συνεχίζει να προάγεται κοινωνικά ως μοντέλο ταυτόχρονης έκφρασης και των τριών συστημάτων, ενώ στο προσωπικό βίωμα πολλών έγγαμων ατόμων δεν καταγράφεται η ταυτόχρονη λειτουργία τους. Τα άτομα μάλιστα συχνά βιώνουν έντονη δυσφορία γιατί οι τρεις εσωτερικοί τους μηχανισμοί, που μένουν δια βίου σχεδόν ενεργοί, συγκρούονται με τους ευάλωτους σε αλλαγές εξωτερικούς κοινωνικούς κανόνες, δημιουργώντας αυτοϋπονομευτικές αναστολές και δυσπροσαρμοστικότητα στις σχέσεις, όπως ντροπή, ενοχή, αίσθηση μη δικαιώματος στο σεξ, τον έρωτα και τον δεσμό, ανελευθερία εξωτερίκευσης συναισθημάτων, σύγχυση ρόλων και άγχος για την ευθύνη και τις ηθικές συνέπειες. Ταυτόχρονα, οι κοινωνίες δείχνουν έλλειψη ανοχής και επιθετική περιθωριοποίηση ατόμων και σχέσεων.

Η σύγχρονή μας απορρύθμιση των κοινωνικών κανόνων έκφρασης των σχεσιακών μηχανισμών (αναβλητικότητα γάμου, αυξημένα διαζύγια, παράλληλες σχέσεις, επίσημη/ανεπίσημη συμβίωση, φιλικές σχέσεις με ερωτικά οφέλη, μοναχική ζωή κ.α.) υποδεικνύει ότι ίσως χρειαζόμαστε μια νέα, στέρεα, προσωπική για το κάθε άτομο νοηματοδότηση των σχέσεων ακόμη κι αν αυτή έρχεται σε αντίθεση με το νόημα που απαιτεί για τις σχέσεις ο εκάστοτε κοινωνικός κανόνας. Χάρη στη στερεότητα και τόλμη της ατομικής νοηματοδότησης, οι κοινότητες στις οποίες τα άτομα ζουν, είναι πιο πιθανό να κατανοήσουν ότι η ποικιλομορφία των σχέσεων ενισχύει την κοινωνική συνοχή ενώ εμπλουτίζεται με το δυναμισμό της ιδιαιτερότητας.

Ομιλητής
Παναγιώτης Κορδούτης, Καθηγητής της Κοινωνικής Ψυχολογίας των Διαπροσωπικών Σχέσεων. Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.

Ημερίδα
“Διερευνώντας έναν κόσμο άδηλων σχέσεων”
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
Αίθουσα: Αντώνης Τρίτσης
Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020, 11:00 – 14:00

Πληροφορίες
http://imerida.humanlinks.gr