ΟΙ HUMANLINKS ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ….
Από την παιδική μου ηλικία δεν θυμάμαι να έχω κάποιον ιδιαίτερο φόβο. Απ’ την εφηβεία μου όμως άρχισα να φοβάμαι μερικά πράγματα, κυρίως τους ανθρώπους. Να ανοιχτώ σε αυτούς και να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Με τα χρόνια αυτό το ξεπέρασα. Υπάρχουν λίγα πράγματα που ακόμα δεν είμαι σε θέση να μοιραστώ. Καμιά φορά νιώθω ότι δεν είμαι εντελώς ολόκληρος ακόμα και μέσα στην ομάδα. Αισθάνομαι οτι δεν έχω εκφράσει ακόμα όλη μου την αγάπη και την καλοσύνη που έχω και κάποιες φορές φοβάμαι να πω κάποια άποψη μου πάνω σε κάποιο θέμα. Τα τελευταία χρόνια αφού έχασα τον πατέρα μου έχω τον φόβο μην χάσω και άλλο αγαπημένο μου πρόσωπο όπως η μητέρα μου.
Παναγιώτης
Φοβάμαι την ιδέα οτι απογοητέυω τους ανθρώπους που αγαπώ και μ’ αγαπάνε.
Κώστας Κ
Φοβάμαι ότι οι ψεύτικες αναμνήσεις μπορεί να είναι αληθινές
Φοβάμαι ότι όσοι αγαπώ θα πεθάνουν ή θα φύγουν και θα μείνω μόνος
Φοβάμαι περιστάσεις όπου μπορεί να κάνω λάθος και αυτό να επιφέρει κριτική από τους άλλους.
Φοβάμαι ότι οι άνθρωποι με κοιτάνε στο μετρό
Φοβάμαι ότι θα πάθω ξανά κρίση
Μικρός φοβόμουν τα σκυλιά
Κώστας Μ
Πολλά χρόνια πριν, φοβόμουν την εγκατάληψη. Όταν βρήκα τον εαυτό μου έπαψα να φοβάμαι και μάλιστα οι σχέσεις μου με τους ανθρώπους έγιναν αυθεντικές και ποιό ουσιαστικές.
Επίσης, για πολλά χρόνια επλανάτω το φάντασμα της φτώχιας, δηλαδή, μην καταλήξω άστεγος στο δρόμο. Όμως, από τότε που άρχισα να κάνω διάφορες δουλειές προκειμένου να επιβιώσω συνειδητοποίησα ότι δεν πρόκειται να “πεινάσω” ποτέ διότι έχω πολλές δυνατότητες και δεξιότητες να κάνω άπειρα πράγματα.
Γιώργος
Μικρός φοβάμουν πολύ την βροχή εξαιτίας των ιδεοψυχαναγκασμών. Φοβόμουν ότι το νερό που θα έπεφτε πάνω στα ρούχα μου, μετά δεν θα μπορούσα να διακρίνω εάν είναι βρώμικος λεκές.
Φοβάμαι να κάνω μπάνιο διότι παγιδεύομαι σε εφιαλτικές ιδεοψυχαναγκαστικές ιεροτελεστίες.
Σήμερα, όταν με πιάνει το άγχος νιώθω ότι με κοιτάνε, σε δημόσιους χώρους, όπως το μετρό. αυτό συμβαίνει μόνο όταν έχω άγχος. Όταν είμαι καλά δεν έχω τέτοια συμπτώματα. Νιώθω δυνατός και χαρούμενος που μπορώ και ξεχωρίζω πως λειτουργούν οι ιδεοψυχανασμοί.
Έναν φόβο που βίωσα τελευταία ήταν όταν μπήκε ο πατέρας στο νοσοκομείο. Αυτό όμως με ενεργοποίησε πολύ και έκτοτε κάνω πολλά πράματα.
Δημήτρης
Αυτό που φοβάμαι, τώρα που έχω φτάσει σ ένα πολύ καλό ψυχολογικό στάδιο σε σχέση με τον εαυτό μου και τους άλλους είναι μην ξαναγυρίσω στα παλιά. Δηλαδή στο παρελθόν, στην παλιά μου ζωή που ήταν γεμάτη από ξενύχτια, καταχρήσεις, πιώματα κλπ κλπ Να μην υποτροπιάσω δηλαδή.
Όταν ήμουν μικρός φοβόμουν να κοιμηθώ σκοτάδι με κλειστά φώτα. Είχα τον φόβο ότι θα μπούνε στο δωμάτιό μου κακοποιοί και θα με σκοτώσουν ενώ κοιμάμαι. Αυτό κράτησε από τα 13 μέχρις τα 15 μου. Όταν γυρνούσε ο πατέρας από την δουλειά αργά το βράδυ έκλεινε το φως ενώ κοιμόμουν.
Ευχαριστώ. Γιάννης
Από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου είχα φοβία για τα σκυλιά. Ανεξαρτήτως μεγέθους, μικρά ή μεγάλα. Όταν τα συναντούσα άλλαζα δρόμο, αλλά αυτά μυρίζονταν τον φόβο μου και πολλές φορές με παίρνανε στο κυνήγι.
Χρήστος