ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Καλή αντάμωση μαμά

Όταν ήρθαν να πάρουν την νεκρή μαμά μου, δεν ήθελα καθόλου ! Επιθυμούσα το σώμα της να μείνει για λίγο ακόμα κοντά μου! Όμως δεν γινόταν αλλιώς.
Επίσης, όταν καθόμουν δίπλα στο φέρετρο, την ημέρα της κηδείας, μπαίνει στο χώρο η ανιψιά μου η Μαρία. Ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα, αλλά την ίδια στιγμή φωνάζει πως η γιαγιά δεν είναι στο φέρετρο, πως έχει φύγει.
Τότε ένιωσα πως η μαμά μου, ή μάλλον η ψυχή της, είχε φύγει από το σώμα! Αυτό μου έδωσε και χαρά και λύπη. Λύπη γιατί δεν θα την συναντούσα ποτέ ξανά, αλλά και χαρά γιατί πλέον δεν θα πονούσε πια. Έπειτα, σ’ όλη μου την ζωή, το πιστεύω αυτό, θα είναι δίπλα μου!
Επίσης, τώρα που έχουν περάσει λίγες ημέρες από τον θάνατό της, έχουν συμβεί ήδη πάρα πολλά.
Κοιμάμαι σ`ένα άδειο σπίτι μόνη μου, ενώ ούτε να το διανοηθώ δεν ήθελα μέχρι τότε! Νιώθω πόσο πολύ μ` αγαπούσε η μαμά μου αλλά και πόσο την αγαπούσα εγώ.
Νιώθω, ολοένα και περισσότερο, πως τον τελευταίο καιρό την κρατούσαμε στη ζωή εγώ και η αδερφή μου!
Αυτό βέβαια ήταν αρκετά εγωιστικό. Γιατί την μαμά μου, όσα χρόνια την θυμάμαι, ήταν συνέχεια άρρωστη!
Κάποια στιγμή, έπρεπε να φύγει, έπρεπε να ξεκουραστεί. Επίσης, τώρα, πρέπει να φροντίσω τον εαυτό μου εγώ η ίδια! Ένας ολόκληρος κόσμος ανοίγεται μπροστά μου!
Επίσης, είμαι χαρούμενη, γιατί τον τελευταίο καιρό η μαμά μου είχε μεταλλαχθεί σ ένα ήσυχο και ευτυχισμένο μωρό που του άρεσε να τρώει και να πίνει το ένα της ποτηράκι κρασί το μεσημέρι. Αν αφαιρέσω την τελευταία εβδομάδα που υπέφερε λίγο, έφυγε ήρεμη.
Τώρα που έφυγε, μου ξανάρχονται αναμνήσεις που τις είχα κρύψει στο υποσυνείδητό μου. Θυμάμαι δηλαδή το παρελθόν μαζί της και συνειδητοποιώ τα λόγια της και τις πράξεις της, καθώς και την δική μου συμπεριφορά. Διακρίνω λοιπόν τα λάθη μου και τα λάθη της, αλλά στο τέλος μένουν μέσα μου μόνο γλυκές αναμνήσεις! Επίσης βλέπω πως η μαμά μου υπήρξε ένας καλός άνθρωπος!
Καλή αντάμωση μαμά μου.

Νίκη