ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Τα ρολόγια, τα γρανάζια και ο χρόνος, η στιγμή…

Πολλές φορές τον έβλεπα να φοράει τα γυαλιά του,να παίρνει από το συρτάρι ένα παλιό ρολόι και να ασχολείται με τις ώρες.Το άνοιγε ,το παρατηρούσε και θαύμαζε την τέχνη του να συγχρονίζεις τόσα πολλά γρανάζια για να περάσει ο χρόνος σου…Μερικές φορές καθόμουν δίπλα του κι εγώ βλέποντας τα γραναζάκια να κινούνται με τόση λεπτομέρεια αέναα να ρυθμίζουν τις στιγμές με κάθε κούρδισμα.

Ετσι και οι σκέψεις μας. Σαν Μικρά γρανάζια ρυθμίζουν τα λεπτά της ύπαρξης και σηματοδοτούν το πέρασμα του χρόνου πάνω στο σώμα.Μια στιγμή,μια μικρή κίνηση μια φευγαλέα αίσθηση κυριαρχίας πάνω στην αιωνιότητα του χρόνου και νομίζει ο νους πώς ειναι παντοδύναμος.Μπορεί να κινήσει ολόκληρο το σύμπαν και να βάλει ορια στο χρόνο.

Ποια σκέψη οδήγησε το νου να εφεύρει το μηχανισμό ενός ρολογιού.;Πόση φαντασία κι εγρήγορση χρειάστηκε το ανθρώπινο μυαλό να ανακαλύψει και να προσδιορίσει το χρόνο;…Και ποια ανάγκη άραγε εξυπηρετούσε αυτή η εφεύρεση και αυτή η δημιουργία…να μετράς το χρόνο με ένα κλικ,ένα μικρούλι κύκλο ,μια ολόκληρη μικρούλα στροφή που από αυτή εξαρτάται όλος ο μηχανισμός.Η στιγμούλα …αυτή δηλώνουν τα ρολόγια .Μας θυμίζουν πως μέσα σε ένα κλικ ,ένα δευτερόλεπτο ,όλα μπορούν να συνεχίσουν να μεταμορφώνουν ,να αλλάζουν το υπόλοιπο ζωής, να δημιουργούν το μέλλον σε ένα ανοιγοκλείσιμο ματιών…Σε μια στιγμή σιωπής…σαν τα μικρά γρανάζια του ρολογιού που παράγουν ήχους με την κίνησή τους και αυτοί γίνονται στο τελικό άκουσμα ένα μόνο κλικ…Μια αστραπή η ζωή μας μα προλαβαίνουμε …έγραψε ο Ν. Καζαντζάκης!

Κι έτσι περνά η μέρα μας.Με φευγαλέες σκέψεις,με στιγμούλες .Ενας μηχανισμός η σκέψη σε μια στιγμή περνά.ο χρόνος όλος!

Λένα