Οι humanlinks γράφουν σε αυτούς που φύγαν.

φωτο: από το εργαστήρι φωτογραφίας των humanlinks

Αγαπημένε μου μπαμπά, καταρχήν θέλω να ξέρεις ότι όλα αυτά τα χρόνια που έφυγες δεν σε έχω ξεχάσει. Ούτε εγώ αλλά ούτε και η μαμά. Πάντα θα σε θυμάμαι και θα σε αγαπάω. Σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθες και που με έκανες έναν τόσο καλό και χρήσιμο άνθρωπο για την κοινωνία. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τις στιγμές που περάσαμε μαζί. Όλες εκείνες τις πλάκες που κάναμε. Θυμάσαι;
Ακόμα και τις φορές που τσακωνόμασταν ξέρω ότι ότι μου έλεγες ήταν για το καλό μου. Και εγώ σου ζητάω συγνώμη για όλες εκείνες τις φορές που σου αντιμίλησα. Ξέρω πόσο πολύ με αγαπούσες. Ελπίζω εκεί ψηλά που είσαι να είσαι ευτυχισμένος και να ξέρεις ότι προσπαθώ να ζήσω όσο καλύτερα μπορώ,παρότι είναι δύσκολο κάποιες φορές. Ξέρω πόσο υπέφερες τα τελευταία χρόνια με την υγεία σου-το έβλεπα και ξέρω οτι ηρέμησες τώρα. Ελπίζω όλα αυτά τα χρόνια που με βλέπεις να είσαι περήφανος για μένα, όσο ήμουνα και είμαι και εγώ που σε είχα πατέρα. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ!

Ο πολυαγαπημένος σου γιος Παναγιώτης
Υ.Γ. Ακόμα μου λείπουν οι πλάκες μας!

Παναγιώτης

Στις 6 Μαίου έμαθα ότι ο Στέλιος έφυγε.Έχουν περάσει σχεδόν 2 μήνες και δεν το έχω πιστέψει ακόμα.Μου το είπε η κόρη του απ’ το τηλέφωνο.Στην αρχή πάγωσα και τις πρώτες μέρες πενθούσα χωρίς να μπορώ να το συνειδητοποιήσω.Τώρα αρνούμαι να το πιστέψω όπως προανέφερα και επίσης είμαι θυμωμένη που ακόμα μία φορά με άφησε.Θέλω όμως να του γράψω κάποιες σκέψεις μου και είμαι σίγουρη πως ακούει: Στέλιο μου είσαι ο άνθρωπος που αγάπησα πιο πολύ στη ζωή μου.Έχουμε χωρίσει εδώ και πολλά χρόνια.Όμως εγώ ποτέ δεν σε ξέχασα και ζούσα με την ψευδαίσθηση ότι είμασταν μαζί.Τώρα δηλαδή πρέπει όχι μόνο να συνειδητοποιήσω ότι έφυγες αλλά και να πιστέψω το γεγονός ότι είχαμε χωρίσει.Όμως νιώθω ότι πρέπει να το κάνω για να σ’ αφήσω ήσυχο και να μην ταράζω την γαλήνη σου.Ξέρω ότι τα τελευταία χρόνια της ζωής σου δεν ήσουνα καλά.Ίσως λοιπόν να αποφάσισες ο ίδιος να φύγεις.Και ευχαριστώ τον Θεό που έφυγες χωρίς να το καταλάβεις και χωρίς να πέσεις στο κρεβάτι του πόνου.Σε χαιρετώ λοιπόν αγάπη μου και είμαι σίγουρη ότι εκεί που βρίσκεσαι περνάς καλύτερα από εδώ.Μπορεί εγώ να πενθήσω πολύ ακόμα αλλά πιστεύω ότι θα σε τακτοποιήσω μέσα μου, στην ψυχή μου και θα το ξεπεράσω.Επίσης σου υπόσχομαι ότι όλη την αγάπη που νιώθω για σένα θα προσπαθήσω να την δίνω στους ανθρώπους που είναι γύρω μου.Καλή αντάμωση.

Υ.Γ. Υπήρξες ένας πολύ καλός άνθρωπος

Νίκη

Αγαπημένη μου γιαγιά,
πέρασαν τόσα χρόνια από τότε που “έφυγες”…..
τί έμεινε άραγε ;
Αυτό που έμεινε είναι οι αρετές και οι αξίες που μου έμαθες σ’ αυτήν την ζωή.
Να είμαι “άνθρωπος” με την βαθειά έννοια της πραγματικής αξίας του ανθρώπου.
Να είμαι αξιοπρεπής, όμορφος και καθαρός ψυχικά και σωματικά.
Δεν τίθεται θέμα λήθης αγαπημένη μου.
Συναντιέμαι μαζί σου στο αιώνιο και άφθαρτο αυτών των αξιών.

Γιώργος

Μπαμπά σε αγαπάω πολύ !
Μου έδινες κάθε φορά ότι ήθελα,χρήματα,πράγματα που μου άρεσαν,με με πήγαινες σε καφετέριες.
Με αγαπούσες πολύ !
Σ’ ευχαριστώ πολύ !
Σε θυμάμαι πάντα γλυκά !

Βενετία

Αγαπημένε μου θείε, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός που με άφηνε η μάνα μου στο χωριό τα καλοκαίρια για διακοπές και σε περιμέναμε να γυρίσεις απ’ την δουλειά,που όταν πήγαινες στην πόλη για δουλειές με έπαιρνες μαζί σου και αράζαμε στο καφενείο,που όταν έπιασα δουλειά μου έδωσες συμβουλές,που έτρεξες αμάσως μόλις έμαθες ότι έχω κάποιο πρόβλημα και μου βρήκες γιατρό.Σ’ ευχαριστώ… Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.

Μπάμπης

Φίλε Σπύρο,ώρα καλή εκεί που βρίσκεσαι στον παράδεισο.Είσαι συνεχώς στη σκέψη μας και θα ξαναιδωθούμε.

Χρήστος

1)Μπαμπά να ξέρεις ότι σε σκέφτομαι και σε θυμάμαι ακόμα,δεν σε έχω ξεχάσει,να είσαι πάντα καλά εκεί που βρίσκεσαι και να ξέρεις πως σ’αγαπάω πολύ και ότι θα είσαι για μένα ο καλύτερος πατέρας που με αγαπούσε πολύ όπως και εγώ μέχρι να έρθει η στιγμή της αντάμωσης!Σε ευχαριστώ!!!
2)Ρουρούκο δεν σε έχω ξεχάσει ακόμα έρχεσαι στην σκέψη μου κάποια βράδια μπροστά μου σαν οπτασία,αλλά ξέρω πολύ καλά ότι δεν έφταιγες εσύ και ότι εκεί που βρίσκεσαι είσαι καλά.Όταν σε σκέφτομαι τα βράδια και μου λείπεις για να το ξεπεράσω αλλά και εσύ να είσαι εντάξει εκεί που βρίσκεσαι και να μην σε βασανίζω με την σκέψη μου σου λέω απλά για να ηρεμήσω να μην φοβάσαι θα είμαι άγγλος στο ραντεβού μου!!!Καλή αντάμωση!!!Σ’ευχαριστώ

Γιάννης

Ελπίζω να υπάρχει κάτι πέρα από εδώ κάτω.Και αν υπάρχει ελπίζω εκεί να υπάρχεις και εσύ.Και εκεί που θα υπάρχεις ελπίζω να μας θυμάσαι στις καλές στιγμές.Να μας σκέφτεσαι όπως σε σκέφτομαι εγώ.
Και ελπίζω να υπάρχει ένας τρόπος να διαβάζεις την σκέψη μου όταν σε σκέφτομαι.Να ακούς το πόσο μου λείπεις.
Και αν με ακούς ελπίζω να με σκέφτεσαι που και που. Να βλέπεις την Χριστίνα τον Γιάννη και όλους όσους σε αγαπάνε και ας μην βλέπω εγώ.Μου λείπεις ακόμα..

Κώστας Μ

“Κι ο θάνατος δεν θα εχει πια εξουσία.”
Λέει ο Ντύλαν Τόμας.
Στο καλό αγαπημένα μου περιστεράκια.
Πετάξτε ψηλά, πολύ ψηλά.

Θανάσης