ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
Ορισμός της κατάθλιψης
Η κατάθλιψη ως σύνδρομο είναι ένας συνδυασμός συμπτωμάτων που συνήθως συν-εμφανίζονται, και περιλαμβάνουν το αίσθημα της θλίψης και της μοναξιάς, καθώς επίσης και της ανησυχίας και της νευρικότητας. Η κατάθλιψη ως διαταραχή (η οποία συχνά επονομάζεται “κλινική κατάθλιψη”) αναφέρεται σε σοβαρά επείπεδα αυτών των συμπτωμάτων και έχει συγκεκριμένη αιτιολογία, πορεία και έκβαση. Όπως και με όλες τις διαταραχές που ορίζονται από το DSM, το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι ο συνδιασμός των συμπτωμάτων είναι αρκετά σοβαρός ώστε να προκαλεί δυσφορία ή / και να παρεμποδίζει την λειτουργικότητα του ατόμου.
Είδη κατάθλιψης:
Το DSM – IV παρέχει τέσσερις κεντρικές κατηγορίες για τη διάγνωση της κατάθλιψης, οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν κατά μήκος ενός συνεχούς σοβαρότητας. Η λιγότερο σοβαρή μορφή διαταραχής του καταθλιπτικού φάσματος είναι η διαταραχή της προσαρμογής με καταθλιπτική διάθεση. Το ουσιαστικό χαρακτηριστικό γνώρισμα των διαταραχών της προσαρμογής είναι η ανάπτυξη βραχυπρόθεσμων συναισθηματικών ή συμπεριφορικών προβλημάτων – σ’ αυτήν την περίπτωση θλίψης, ευσυγκινησίας και απόγνωσης ως αντίδραση σ’ ένα πρόσφατο συγκεκριμένο στρεσογόνο παράγοντα.
Δεύτερο είδος κατάθλιψης είναι, η δυσθυμική διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από την παρουσία καταθλιπτικής διάθεσης που εμμένει για τουλάχιστον ένα έτος στα παιδιά (σε αντιδιαστολή με δύο έτη στους ενήλικους). Το DSM IV κάνει μια ακόμη διαφοροποίηση μεταξύ της δυσθυμικής διαταραχής στα παιδιά και τους ενηλίκους: στα παιδιά και τους εφήβους η αρνητική διάθεση μπορεί να λάβει τη μορφή αξυθυμίας παρά κατάθλιψης. Τουλάχιστον δύο συγκεκριμένα συμπτώματα πρέπει να συνοδεύουν τις περιόδους της κατάθλιψης, όπως η απώλειας ευχαρίστησης σε δραστηριότητες, τα συναισθήματα αναξιοσύνης και η κόπωση. Η δυσθυμία χαρακτηρίζεται από πιο πρώιμη έναρξη συγκριτικά με άλλες μορφές κατάθλιψης καθώς και από πιο μαχροχρόνια πορεία.
Η μείζων κατάθλιψη είναι μια πιο σοβαρή διαταραχή. Απαιτεί την παρουσία πέντε ή περισσοότερων συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια δύο εβδομάδων ένα από τα οποία πρέπει να είναι η καταθλιπτική διάθεση ή η οξυθυμία στα παιδιά. Όπως και η διαταραχή της προσαρμογής, η μείζων κατάθλιψη είναι μια οξεία κατάσταση, δεδομένου ότι η έναρξή της είναι σχετικά ξαφνική.
Τέταρτο είδος κατάθλιψης είναι η διπολική διαταραχή, ευρέως γνωστή ως μανιοκατάθλιψη. Είναι μια σοβαρή μορφή ψυχοπαθολογίας, που χαρακτηρίζεται από την εναλλαγή της κατάθλιψης με καταστάσεις ευφορίας ή υπερδραστηριότητας. Η μελέτη της διπολικής διαταραχής στα παιδιά είναι σχετικά παραμελημένη, ίσως επειδή είχει αναγνωριστεί πολύ πρόσφατα.
Τέλος η διπολική διαταραχή και οι διαταραχές της προσαρμογής είναι ουσιαστικά απούσες από τη βιβλιογραφία σχετικά με την εξελικτική ψυχοπαθολογία της κατάθλιψης.
Νίκος